imtahan

is. <ər.>

1. Hər hansı bir fənn üzrə keçirilən yoxlama sınağı. Yaz-yay imtahanları. İmtahana hazırlaşmaq. İmtahan komissiyası. – İmtahan məclisi qurulmuşdur; Zalda skamyalar qoyulmuşdur. A. S.. İmtahan söhbəti indi hər yerdə ən şirin söhbətdir. M. C.. . . Səhər saat doqquzda riyaziyyatdan yazılı imtahan başlandı. İ. Ə.. İmtahan eləmək (etmək) – hər hansı bir fənn üzrə tələbənin, şagirdin biliyini yoxlamaq. Tələbələri imtahan etmək. – Dərs demək istəyirəm; İmtahan edin məni. B. V.. İmtahan vermək (tutmaq) – hər hansı fənn üzrə yoxlama sınağından keçmək. Elm öyrən, imtahan ver; Öz fəzlini nişan ver. M. Ə. S.. «Həblülmətin» yazır ki, Firəngistanda birisi ki istəyir alim ola, gərək gecələr yatmayıb zəhmət çəkə, elm oxuya, bir klasdan o biri klasa keçə, axırda imtahan tuta və şəhadətnamə ala. C. M.. <Qəhrəman> imtahan verib təzə açılan darülmüəlliminə daxil oldu. S. R..

2. məc. Sınaq, sınama, yoxlama, sınaqdan keçirmə. Məni zındıq oxurlar cümlə aləm əhli, lakin mən; Mücərrəd cövhərəm kim, imtahana ehtiyacım yox. S. Ə. Ş.. İmtahan ayağında – gərgin zamanda, çətin vəziyyətdə, bərk ayaqda, sınaqda. Ellərin qarşısında imtahan ayağında; Rəvamıdır mən solum açılmamış çiçək kimi. S. Rüst.. İmtahan eləmək – sınamaq, yoxlamaq, sınaqdan keçirmək, təcrübə eləmək. Eşq əhli məhəbbət etsə izhar; Əvvəl onu imtahan edər yar. F.. Varımdı sinədə dərdü qəmi-nihan, ölürəm; Fəda olum sənə, gəl, eylə imtahan, ölürəm. X. N.. <Qətibə:> Mən bu gözəllik vasitəsilə iqbalımı bir daha imtahan edəcəyəm. M. S. O.. İmtahana çəkmək – bax imtahan eləmək. Sən demə, əmisi doğrudan da İbrahimi imtahana çəkmək istəyirmiş ki, görsün İbrahim nə deyəcək. (Nağıl). Qədim əyyamda bir qıza elçi gəlsəydi, o qızı bir neçə imtahana çəkərdilər. R. Ə.. <Hacı Murad:> Yaxşısı budur ki, elə bu saat imtahana çəkim. S. S. A.. İmtahana düşmək – yoxlanmaq, sınanmaq, sınaqdan keçirilmək. Eldən yana düşmüşəm; Nahaq qana düşmüşəm; Yar məni bərkə çəkib; İmtahana düşmüşəm. (Bayatı). İmtahandan çıxmaq – sınaqdan yaxşı çıxmaq, yoxlamadan keçmək. Qorxub çəkilmədik ölümdən, qandan; Çıxdıq illər boyu çox imtahandan. S. V.. Dostluq var ki, zamanın imtahanından çıxa bilmir. R. R.. Hər şeyə qadir insan; Yer üzündə beləcə; Çıxdı min imtahandan. B. V.. // məc. Həyati çətinliklər, ağır günlər. İrəlidə hələ böyük imtahanlar var. S. Vəliyev.